هر روز ودر هر احوال پرسی  فدای هم می شویم ;

وباز هستیم 

برای احوال پرسی بعد 

تاریخ تکرار می شود یا دروغ ؟

من تنهایم را در آغوش می گیرم

وتو بی کسی ات را   

 و تکرار می شوند در تخت یکنفره همه مردم

شاید سالها بعد

مجری مرد اخبار با شکم آبستن بگوید:

در جنگل های کشور

یک زن دیده شده که از مردی باردار است

سپس اهی بکشد وادامه دهد:

البته نسلشان روبه انقراض است.

جای نگرانی نیست !!!

اکنون این نگاه سرد

می بردم به عمق سکوت پس از سکوت

به ژرفای یکی بود هایی که میدانم  نبود

حالا هی بنشین برایم جوراب و کلاه بباف  

و بگو دوستم داری

آری،این بهترین تهدید است...

تنهاییم را درد می فشارد

اهای اشنا

شاید اخرین نسل بوسه باشیم

عرش و فرش دو لب خشک وحسرت زده ی ماست

باور کن..

اهسته تر خدا

همه ی ترسم را از جهنم ریختی...

دلم پر است از ادمها

ادمهایی که هی میروند وهی برنمیگردند

و یادشان را جا میگذارند

برای عذاب لحظه هایم

     تمام عمرم دروغ گفته ام.

              راستش را بخواهی هیچوقت غم نخورده ام،

           همیشه او بود که مرا می بلعید!!!

روی سنگم بنویس:

            زندگی بر اندام تن تنهایش لق میزد،

                               آویزان بود

                                       سالها دیر خاکش کردند

                                                او از بدو تولد مرده بود....

بیشتر از مرگ،ترسم از جماعتیست که مرگ را پایان میدانند.

تاریخ را باید پاکنویس کرد؛

مگر می شود قبل از دیدن تو زندگی کرده باشم؟؟؟